postquam Fēlīx fābulam nārrāvit, omnēs plausērunt. tum
hospitēs tacēbant et aliam fābulam exspectābant. subitō
clāmōrem audīvērunt. omnēs ad ātrium festīnāvērunt, ubi
Clēmēns stābat.

5 Caecilius:hercle! quid est? cūr tū clāmōrem facis?

Clēmēns:Decēns, Decēns...

Caecilius:quid est?

Clēmēns:Decēns est mortuus.

omnēs:quid? mortuus? ēheu!
10  (duo servī intrant.)

Caecilius:quid dīcis?

servus prīmus:dominus meus ad vīllam tuam
 veniēbat; dominus gladiātōrem prope
 amphitheātrum cōnspexit.

15 servus secundus:gladiātor dominum terruit, quod ingentem
 gladium vibrābat. tum gladiātor clāmāvit,
 “tū mē nōn terrēs, leō, tū mē nōn terrēs!
 leōnēs amīcum meum in arēnā necāvērunt,
 sed tū mē nōn terrēs!”

20 servus prīmus:Decēns valdē timēbat. “tū es īnsānus,”
 inquit dominus. “ego nōn sum leō. sum
 homō.”

servus secundus:gladiātor tamen dominum ferōciter petīvit
 et eum ad amphitheātrum trāxit. dominus
25  perterritus clāmāvit. Clēmēns clāmōrem
 audīvit.

servus prīmus:Clēmēns, quod fortis erat, amphitheātrum
 intrāvit. Decentem in arēnā cōnspexit.
 dominus meus erat mortuus.

30 Metella:ego rem intellegō! gladiātor erat Pugnāx.
 Pugnāx erat gladiātor nōtissimus. Pugnāx
 ōlim in arēnā pugnābat, et leō Pugnācem
 necāvit. Pugnāx nōn vīvit; Pugnāx est
 umbra. umbra Decentem necāvit.